از امیرمومنان نقل شده است:

وقتی خداوند اراده کرد آدم علیه السلام را خلق کند

خطاب به جبرییل فرمود:

مقداری خاک اززمین بیاورید تا خلق جدید به وجود بیاورم

که افضل موجودات جهان و اشرف آنها باشد

جبرییل به زمین آمد تا خاک بردارد{طبق تذکرشیطان}

زمین نالید و او را به خداوند قسم داد که از ان خاک برندارد

ایشان هم برگشت و داستان را گزارش داد

بار دیگر میکاییل و بعد ازاو اسرافیل را فرستاد

باز زمین آنها را قسم داد

آنها هم بدون بردن خاک و با دست خالی برگشتن

برای بار چهارم عزراییل را فرستاد

که حتما از خاک زمین بردارد

او وقتی خواست خاک را بردارد

باز زمین ناله کرد

و اورا به خداوند قسم داد

و هرچه ناله و فریاد نمود

در دل او تاثیر نکرد

عزراییل در جواب قسم و ناله های زمین گفت:

من از جانب خداوند مامورم تا کمی از خاک تو بردارم

او خاک را برداشت و برد

که آدم رااز آن ساختند

{ از این رو خداوند قبض روح آدم علیه السلام و اولادش را

به دست عزراییل داد از این جهت ناله و گریه آنها

هنگام جان دادن آدم در دل او اثر نمیکند

و او به خوبی ماموریت خود را انجام میدهد }

وقتی آن خاک را با آب خالص و شور و تلخ و بی مزه

مخلوط کردن و بعد از مدتی پیکرخاکی آدم را

قالب زدن شیطان قیافه او را مشاهده کرد

و با خود گفت:

این مخلوقی ضعیف است

که از گل چسبنده به وجود آمدهو تو خالی است

چیزی که تو خالی باشد احتیاج به غذا دارد

و به این ترتیب میتوان اورا گمراه و منحرف کرد.

و نیز گفت:اگرچه او بر من و همه موجودات

فضیلت داشته باشد ولی من بااو مخالفت خواهم نمود

و اگرروزی قدرت پیداکنم اورا هلاک میکنم

و نیز چنین گفت:

اگراین موجود از من بالا تر

و شخصیت او مهمتر باشد

از او فرمان نخواهم برد

و مطیع فرمان او نخواهم شد

و اگر از من پایین تر باشد

او را کمک میکنم در مشکلات به فریادش میرسم

و بااو دوست و رفیق میشم.

پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده